Mahallabia – kremowy arabski deser o smaku brzoskwiniowym
Mahallabia (po arabsku: مهلبية) to delikatny, mleczny deser znany w całym świecie arabskim – od Egiptu i Libanu po Maroko i Turcję.
Jej historia sięga czasów kalifatu Umajjadów (VII–VIII w.), kiedy to była symbolem luksusu na królewskich stołach. Z czasem rozprzestrzeniła się po całym Bliskim Wschodzie i Afryce Północnej, zyskując lokalne odmiany.
W Egipcie przygotowuje się ją z mleka i skrobi, w Lewancie (Liban, Syria, Palestyna) pachnie wodą różaną, a w Maroku, gdzie miałam okazję tego roku jej spróbować, najczęściej aromatyzuje się ją wodą z kwiatów pomarańczy. W Turcji z kolei znana jest jako muhallebi – i do dziś jest jednym z najbardziej klasycznych deserów mlecznych.
Mahallabia ma aksamitną, budyniową konsystencję i subtelny smak mleka, wanilii i kwiatowych nut.
Nie jest przesadnie słodka – to deser delikatny, lekki, który doskonale chłodzi po obfitym posiłku.
Często serwuje się ją na zimno, udekorowaną orzechami, kokosem lub suszonymi płatkami róż. Mahallabia to deser codzienny i świąteczny zarazem. W wielu krajach arabskich przygotowuje się ją:
podczas Ramadanu – jako lekki deser po zachodzie słońca, latem – gdy podawana schłodzona orzeźwia w upalne dni, oraz przy rodzinnych spotkaniach i świętach religijnych.
Mahallabię znajdziesz w niemal każdej arabskiej kawiarni:
w Egipcie – jako klasyczny deser mleczny,
w Libanie i Syrii – często z pistacjami i wodą różaną,
w Maroku – z nutą kwiatów pomarańczy,
w Turcji – pod nazwą muhallebi, często z cynamonem.
Każda z tych wersji ma nieco inny charakter, ale wszystkie łączy jedno – prostota i kremowa przyjemność w każdym łyku.
Mahallabia to deser, który łączy w sobie tradycję i elegancję Bliskiego Wschodu.
Jest lekka, pachnąca i wyjątkowo delikatna – idealna na każdą porę roku.
Spróbuj przygotować ją w domu, a przeniesiesz się smakiem do arabskiej kawiarni w sercu Marrakeszu czy Kairu.



Komentarze